Ինչու են դեսերտը վայելում վերջում

Բարբրա Սթրեյզանդն ասել է՝ «Կյանքը չափազանց կարճ է, սկսիր դեսերտից»: Հիանալի գաղափար է, բայց հետաքրքիր է՝ ո՞վ և ե՞րբ է որոշել, որ քաղցրավենիքը պետք է մատուցել հիմնական ուտեստներից հետո, իսկ օրինակ, ոչ ապուրից առաջ։ Vanilla-ի հերթական բլոգում միասին կփորձենք գտնել հենց այս հարցի պատասխանը։ 

Պատմական պատճառներ

Մինչև շաքարավազը սկսեց արտադրվել արդյունաբերական եղանակով, քաղցրավենիք պատրաստում էին մեղրով կամ մելասով, որոնք եփում էին ձեռքով։ Դրանց պատրաստման համեմունքները բերում էին հեռավոր երկրներից և վաճառվում էին չափազանց թանկ գնով։ Այդպիսի բաղադրիչների պատճառով քաղցրավենիքը հասանելի էր միայն բնակչության որոշակի հատվածների համար, օրինակ, ազնվականների կամ վաճառականների։ 

Հին Հռոմում ճաշի վերջում դեսերտներ էին մատուցվում, որոնք օգնում էին նվազեցնել թունավորման աստիճանը: 

16-17-րդ դարերում Ռուսաստանում վերջին բանը, որ մատուցվում էր, «խորտիկներն» էին` փոքր քաղցր խմորեղենը կամ կոնֆետները: Այն անհրաժեշտ էր պարզ և սովորական ուտեստներից հետո, քանի որ վերջիններս ոչ շատ համեղ էին, բայց հագեցնող:

16-րդ և 17-րդ դարերում Եվրոպայում ցանկացած այլ տոնական ճաշի վերջում մատուցվում էին քաղցր ուտեստներ: Այս ավանդույթը տարածվեց ասիական երկրների ներկայացուցիչներից, ովքեր ճաշից հետո քաղցրավենիքի շնորհիվ թուլացնում էին անթթխմոր բրնձի և ծովամթերքի համը, որոնք կազմում էին իրենց հիմնական սննդակարգը:

«Դեսերտ» բառը ցույց է տալիս նաև քաղցր ուտեստներ մատուցելու կանոնը։ Այն առաջացել է ֆրանսերեն desservir բառից, որ նշանակում է «սեղան մաքրել»: Այն սնունդ էր, որը մատուցվում էր սեղանի վրա սպասքը փոխելուց հետո։

Վերջին մի քանի դարերի ընթացքում քաղցրավենիքները դադարել են լինել թանկարժեք արտադրանք, սակայն սովորական ճաշից հետո դրանք մատուցելու ավանդույթը պահպանվել է։

Գործնական պատճառներ

Քաղցրավենիքը վերջում մատուցելու կանոնը կարելի է բացատրել ոչ թե ապրանքի պատմությամբ կամ գնով, այլ օրգանիզմի վրա շաքարի և ածխաջրերի ազդեցությամբ։

Բարձր գլիկեմիկ ինդեքսով մթերքները (պարզ ածխաջրերի մեծ քանակություն) ազդում են արյան շաքարի մակարդակի վրա՝ կարճ ժամանակով բարձրացնելով դրանք։ Սրանից անմիջապես հետո սկսում է արտադրվել ինսուլին, որը կտրուկ նվազեցնում է շաքարի մակարդակը, և մենք քաղց ենք զգում։

Եթե ​​ճաշի սկզբում քաղցրավենիք ուտեինք, ապա շոկոլադից կամ տորթի կտորից հետո մենք կդադարեցնեինք սնվելը, իսկ կես ժամ հետո նորից «ծամելու» բան կփնտրեինք։

Ի՞նչ են կարծում փորձագետները

Էնդոկրինոլոգները բացատրում են, որ պարզ ածխաջրերից ստացված գլյուկոզան ավելի արագ է ներծծվում արյան մեջ, եթե դատարկ ստամոքսին քաղցր բան ուտեք։ Արյան մեջ ինսուլինի մակարդակը կտրուկ բարձրանում է, իսկ հետո նույնքան կտրուկ իջնում, ժամանակ առ ժամանակ մեզ ստիպելով զգալ սովի նոր նոպաներ: Եթե ​​դուք կանոնավոր կերպով քաղցրավենիք եք ուտում դատարկ ստամոքսին, ապա կարող եք ոչ միայն գիրանալ, այլև առողջական այլ խնդիրներ ձեռք բերել։

Եթե ​​սովորական կերակուրից հետո քաղցրավենիք եք ուտում, ապա օրգանիզմում ինսուլինի մակարդակն արդեն բարձրացել է, կտրուկ թռիչք չի լինի, ինչը նշանակում է, որ հագեցվածությունը շատ ավելի երկար կտևի։ Բացի այդ, բարդ ածխաջրերից գլյուկոզան ավելի դանդաղ է ներծծվում, օրգանիզմը չի զգում հորմոնների մակարդակի մշտական ​​փոփոխություններ և աշխատում է ժամացույցի նման:

Ինչպես նաև մեզ այդպես դաստիարակել են․․․

Ոչ միայն Հայաստանում, այլև շատ այլ երկրներում ծնողներն ասում են՝ «Կե՛ր ճաշը, հետո կոնֆետը կստանաս»: Այս արտահայտությունը հավանաբար բոլորն են լսել իրենց մայրիկից կամ տատիկից։ Ժամանակի ընթացքում այս սննդային վարքագիծը դառնում է սովորություն, որը մենք փոխանցում ենք սեփական երեխաներին, և իրավիճակը կրկնվում է։

Իսկ ինչպե՞ս եք դուք վերաբերվում այս ավանդույթին՝ մատուցու՞մ եք հիմնական ուտեստից հետո, թե՞ նախընտրում եք դեսերտը մատուցել այլ հերթականությամբ։ Եթե ​​այսօր որոշել եք մի փոքր երես տալ ձեր սիրելիներին ընթրիքից առաջ կամ հետո, ապա կարող եք ծանոթանալ Vanilla Cake-ի տեսականուն, դուք, վստահորեն, կգտնեք աղանդեր, որը կկարողանա հաճելիորեն զարմացնել նրանց: